· Ο Γιώργος Κυρίτσης ήταν ο πρώτος συνυπογράφων στις εξής ερωτήσεις που κατατέθηκαν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ:
1. 02/12/ 2016:
Ερώτηση προς τους κ. Υπουργούς
-Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
με θέμα: «Μετακινήσεις ζώων συντροφιάς σε αστικά μέσα σταθερής τροχιάς (Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος, Μετρό και Τραμ)»
Την ερώτηση συνυπέγραψαν 27 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
2. 22/03/2017:
Ερώτηση προς τους κ. Υπουργούς
-Περιβάλλοντος κι Ενέργειας
-Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
με θέμα: «Αλλαγή θεσμικού πλαισίου που διέπει τα δελφινάρια στη χώρα μας με αφορμή τους θανάτους κητωδών στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα Σπάτα»
Την ερώτηση συνυπέγραψαν 24 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
3. 04/10/2017:
Ερώτηση προς τους κ. Υπουργούς
-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
-Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
με θέμα: «Ανάγκη μέριμνας για τα βαρελόσκυλα των ελληνικών νησιών και όχι μόνο»
Την ερώτηση συνυπέγραψαν 46 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
4. 28/06/2018:
Ερώτηση προς τους κ. Υπουργούς
-Τουρισμού
-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
με θέμα: «Σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο για την προστασία και την ευζωία των ιπποειδών εργασίας»
Την ερώτηση συνυπέγραψαν 23 βουλευτές τους ΣΥΡΙΖΑ
5. 20/06/2018:
Ερώτηση προς τον κ. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
με θέμα: «Θανάτωση των δύο ιαγουάρων στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα Σπάτα»
Την ερώτηση συνυπέγραψαν 10 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
· Η κοινοβουλευτική δραστηριότητα του Γιώργου Κυρίτση, μέσω της οποίας επιχείρησε να αναδείξει το φιλοζωικό ζήτημα στο Κοινοβούλιο, δεν περιορίστηκε στις ερωτήσεις αυτές: Στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης, εισηγήθηκε και κατέβασε πρόταση για τη συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας των ζώων, με τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Άρθρου- του 24Α. Η Πρόταση αυτή τελικά υπεγράφη από 53 βουλευτές, του ΣΥΡΙΖΑ, της Ένωσης Κέντρου, αλλά και ανεξάρτητων.
· ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εισηγούμαι να συμπεριληφθεί στο Σύνταγμα μία διάταξη για την προστασία των ζώων. Τη σχετική πρόταση έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής 31 συνάδελφοι και είναι ανοιχτή προς υπογραφές.
Ο σεβασμός απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και η προστασία του είναι καταρχήν αλληλένδετα.
Η δε προστασία του περιβάλλοντος προστέθηκε με τη Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001 ως σημείο της πρώτης παραγράφου στο Άρθρο 24 του Συντάγματος: κατοχυρώθηκε ως δικαίωμα του καθενός και υποχρέωση του κράτους.
Έχει ξεκινήσει, όμως, σε πανευρωπαϊκό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, μια προσπάθεια να αναδειχθεί και να αντιμετωπιστεί η έλλειψη σεβασμού, η σκληρότητα και η κακομεταχείριση προς τα ζώα, τα οποία αντιμετωπίζονται ως πράγματα.
Δεν ξέρω αν –και υπερβαίνει σίγουρα τις γνώσεις μου και τις νομικές και τις φιλοσοφικές- η διάκριση ανάμεσα στα πράγματα, γνωρίζω ότι οι Ρωμαίοι μάλιστα έβαζαν στην ίδια κατηγορία τους δούλους ως ομιλούντα πράγματα με τα ζώα, ως μη- ομιλούντα και τα εργαλεία ως κατ’ εξοχήν μορφή.
Δεν ξέρω αν είμαστε στη φάση να προχωρήσουμε σε ένα τέτοιο άλμα.
Κατά την άποψή μου, όμως, χρειάζεται αυτό και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν θεωρώ το Άρθρο 24 πρόσφορο. Θεωρώ ότι ο ιδιαίτερος επιτονισμός της προστασίας των ζώων απαιτεί μια νέα ρύθμιση, ένα ξεχωριστό Άρθρο.
Η αξία της ζωής, ο σεβασμός προς τη ζωή, η βοήθεια, ακόμα και η αναγνώριση του δικαιώματος στην ίδια τη ζωή, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη για όλα τα έμβια όντα.
Μια προοδευτική τομή στη Συνταγματική Αναθεώρηση είναι, επομένως, η κατοχύρωση της προστασίας των ζώων.
Όχι μόνο ως πανίδας ενός συγκεκριμένου οικοσυστήματος, αλλά γενικότερα.
Όσοι έχουν μία ενασχόληση με την προστασία των ζώων είτε είναι συστηματική στα social media είτε όχι, διαπιστώνουν ότι έχουμε κάθε μέρα δεκάδες περιστατικά, ακόμα και ακραίας κακομεταχείρισης και βίας απέναντι στα ζώα, κάτι που μας μαρτυρά έλλειψη παιδείας θα έλεγα, αλλά και πληροφόρησης στην ελληνική κοινωνία, αλλά δείχνει και την ανάγκη να θεσμοθετήσουμε την υποχρέωση του κράτους για την προστασία.
Αυτό θα αποτελούσε ένα πρώτο και σημαντικό βήμα προς μία μελλοντική κοινωνία, όπου αυτά τα θέματα θα τα θεωρούσαμε λυμένα και δε θα είχαν καμία θέση.
Η προστασία λογικά πρέπει να εκτείνεται από τη μεταχείριση των δεσποζόμενων και των κατοικίδιων ζώων, μέχρι σε θέματα όπως η λύσσα, ας πούμε, η οποία μέσα στα χρόνια τα Μνημονιακά, λόγω έλλειψης κονδυλίων, επανεμφανίστηκε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας –τώρα έχει αρχίσει πάλι να αντιμετωπίζεται.
Το λέω αυτό για να δώσω την έκταση που πρέπει να έχει η ιστορία της προστασίας των ζώων.
Για να ενισχύσω την πρόταση και τον συλλογισμό μου, έχω διαλέξει δύο αποσπάσματα:
Το ένα είναι του Τσέχου συγγραφέα, Μίλαν Κούντερα, ο οποίος έγραφε ότι
«η πραγματική ηθική δοκιμασία της ανθρωπότητας , η πιο ουσιαστική δοκιμασία της, έγκειται στη στάση της απέναντι σε αυτούς που είναι στο έλεός της- κι αυτοί είναι τα ζώα.»
Διάλεξα, επίσης, και θα κλείσω με αυτό, τα λόγια του Γερμανού φιλοσόφου, Τέοντορ Αντόρνο, οποίος λέει:
«Το Άουσβιτς αρχίζει όταν περνάς έξω από ένα σφαγείο και λες ‘Δεν είναι, παρά μόνο ζώα’».
Η νομοθεσία, κύριοι συνάδελφοι, τα τελευταία χρόνια έχει κάνει βήματα, όχι μόνο επί της δικής μας Κυβέρνησης, αλλά κι επί των προηγουμένων Κυβερνήσεων, στους τομείς της προστασίας και της ρύθμισης της ευζωίας των ζώων συντροφιάς, της ρύθμισης που αφορά τα ζώα παραγωγής, τα ζώα εργασίας, χωρίς, όμως, να έχει επιτευχθεί το επίπεδο συνειδητοποίησης στην κοινωνία, που εγγυάται τα παραπάνω.
Η Συνταγματική κατοχύρωση, την οποία προτείνουμε, θα βοηθήσει προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, αποκρυσταλλώνοντας και κεφαλαιοποιώντας τα θετικά βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.
Σας ευχαριστώ πολύ»