Μια μικρή (ποινή 11 μηνών με αναστολή) αλλά με τεράστια σημασία νίκη.Την Παρασκευή 29 Μαρτίου εκδικάστηκε στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών. μετά από πολλές αναβολές η δίκη του τσιλιαδόρου- γιού του αρχηγού της οικογένειας που κακοποιεί συστηματικά εδώ και δεκαετίες ιπποειδή στον Ασπρόπυργο. Για να σας θυμίσουμε την υπόθεση, του 2016 όταν φτάσαμε με την αστυνομία μετά από καταγγελία μας στον χώρο που τσουβαλιάζονται ιπποειδή για πώληση, ο πάτερ φαμίλιας εξαφανίστηκε αφήνοντας τον γιό του να υποστεί τις συνέπειες. Όταν ο πρόεδρος της έδρας κάλεσε ξαφνικά, ενώ εκδικαζόταν το νούμερο 5 στο πινάκιο (το οποίο δεν ήταν αναρτημένο όπως όφειλαν), τις υποθέσεις από το 14 έως το 16 (ανάμεσα τους και η δική μας) για να δηλώσουν αν ζητούν αναβολή, εμφανίστηκε ο δικηγόρος του υιού, ο οποίος δεν ζήτησε αναβολή και η υπόθεση άρχισε αμέσως να εκδικάζεται πολύ νωρίτερα από το αναμενόμενο. Κάτι που αμέσως μας έκανε να καταλάβουμε πως σίγουρα είχαν καλύτερες σχέσεις από εμάς μέσα στην αίθουσα. Η γραμμή υπεράσπισης βασίστηκε στις έννοιες «κάτοχος» και «ιδιοκτήτης ιπποειδούς» σύμφωνα με τους ορισμούς του αστικού κώδικα και το περιβόητο Α.Δ.Α.Μ.Ι. Έννοιες που έχουν ξεκαθαριστεί στην Ευρώπη, στην Ελλάδα η άρνηση του Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να ενσωματώσει κοινοτικούς και ελεγκτικούς κανονισμούς που αφορούν τα ιπποειδή, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, δίνει τα περιθώρια σε ζωέμπορους και τους δικηγόρους τους να κάνουν ότι θέλουν και οι υπόλοιποι να κολυμπάμε μέσα στα σκατά. Με λίγα λόγια ο γιός δεν ήξερε τί γίνεται, δεν είδε τα ζωντανά νεκρά ζώα, δεν κατάλαβε, ο μπαμπάς είναι ο ιδιοκτήτης και οι αρμόδιες υπηρεσίες είναι στον δικό τους κόσμο.Όποιο έγγραφο θελήσαμε να δώσουμε δεν το παρέλαβαν, όπως: την εγκύκλιο που ορίζει πως το Α.Δ.Α.Μ.Ι. δεν είναι έγγραφο ιδιοκτησίας, το νέο διοικητικό πρόστιμο από την αστυνομία στις 17.11.2018 για τον ίδιο άθλιο χώρο - κολαστήριο, τον Κοινοτικό κανονισμό 2015/262 που ξεκαθαρίζει πως ο κάτοχος έχει τις ίδιες υποχρεώσεις με τον ιδιοκτήτη. Κοιτάζοντας δε τις φωτογραφίες της καταγγελίας μας δήλωσε ο Πρόεδρος πως δεν του φάνηκαν όλα τα ζώα σε κακή κατάσταση. Πρόβλημα στα μάτια να το πούμε; έλλειψη κρίσης να το πούμε; ή κάτι άλλο να το πούμε; Όταν λοιπόν είδαμε αυτή την συμπεριφορά καταλάβαμε πως μόνο επαναλαμβάνοντας την αλήθεια υπήρχε περίπτωση να υπερασπιστούμε αυτές τις ψυχές που σώσαμε τον Δεκέμβριο του 2016.Στην συνέχεια η υπεράσπιση ανέβηκε πίστα. Κάλεσαν ως μάρτυρα μέλος της οικογένειας ο οποίος αφού δήλωσε πρώτα πρώτα πως εκείνος ανήκει στην Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (πιο αποδεκτό κοινωνικά από εμάς που ασχολούμαστε με τα ζώα) δήλωσε για τον κατηγορούμενο τσιλιαδόρο γιό τα εξής: εκκλησιάζεται (εμείς αυτό το είχαμε υποψιαστεί, γιατί από την εκκλησία παίρνει κόλλυβα ο πατέρας του για να ταΐσει τα ζώα), δεν καπνίζει, είναι καλό παιδί (44 ετών), είναι φτωχός και την ημέρα που τον βρήκε η αστυνομία στον χώρο μπροστά σε σκελετωμένα ιπποειδή δεν ήταν με υποψήφιο πελάτη αγοραστή, αλλά είχε πάει να δει τον πατέρα του γιατί δεν πηγαίνει στο σπίτι του αφού δεν μιλάει με την μητριά του.
Άλλωστε, συνέχισε, είναι μια σωστή οικογένεια αφού ο ένας τους αδερφός είναι αστυνομικός στο ΑΤ της περιοχής.
Ένα από τα best of της ημέρας ήταν η ερώτηση του δικηγόρου τους ο οποίος μας ρωτούσε επίμονα: ξέρετε που μένει; Είναι αδύνατον να πηγαίνει εκεί για τα ζώα. Απαντήσαμε πως δεν γνωρίζουμε που μένει και σκεφτήκαμε μήπως μένει μακριά, κάπου στο Miami ή κάτι τέτοιο. Στο Αιγάλεω μας απάντησε με στόμφο ο δικηγόρος του γυρίζοντας προς την έδρα περήφανος. Είδατε; Είναι μακριά δεν μπορεί να πηγαίνει στον Ασπρόπυργο!!!!! Ευτυχώς ο Εισαγγελέας κατάλαβε πως πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση εμπόρων με κανένα σεβασμό στην ευζωία των ζώων και η αθώωση για την οποία πάλεψαν δεν ήρθε. Κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε 11 μήνες με αναστολή λόγω πρότερου έντιμου βίου. Μπορεί η καμπάνα να μην ήταν βαριά ήταν όμως μια σημαντική νίκη σε ένα ύπουλο παιχνίδι που φάνηκε πως παίχτηκε και εξακολουθεί να παίζεται αλλού. Να επισημάνουμε πως όσοι επικοινώνησαν μαζί μας για να μας πουν πόσο τα κακοποιεί η οικογένεια εδώ και χρόνια και ότι έχουν αγοράσει άλογα από αυτούς για να τα σώσουν, με έναν περίεργο τρόπο μουγκάθηκαν και εξαφανίστηκαν.
Εμείς όμως ήμασταν πάντα εκεί ακυρώνοντας επαγγελματικές υποχρεώσεις, κάποιες φορές άρρωστοι, με την συμπαράσταση των λίγων και καλών φίλων.
Με μοναδικό συνοδοιπόρο φίλους που δεν φοβήθηκαν και την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία - Panhellenic Animal Welfare Federation καταφέραμε ότι καταφέραμε.
Θα συνεχίσουμε μέχρι να τους σταματήσουμε για πάντα.
